SerMichiotis

Παρασκευή 26 Απριλίου 2024

ΝΕΕΣ ΠΡΟΣΚΤΗΣΕΙΣ ΜΟΝΑΔΩΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΤΟΝ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΟΣΜΟ ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΟΥ ΤΩΝ ΜΕΣΩΝ ΤΟΥ ΠΝ...

Από την "Political"

"Political", 25/02/24

Ο κανόνας υποστηρίζει ότι «κάθε Βουλή είναι χειρότερη από την προηγούμενη» και όσα συνέβησαν χθες απλώς τον επιβεβαιώνουν μέχρι κεραίας. Οι ψευτονταήδες που αντάλλαξαν βρισιές και εν συνεχεία πιάστηκαν στα χέρια, δεν έχει την παραμικρή σημασία ότι ο μεν ένας έφτασε στη Βουλή ως μέλος ενός φασιστικού μορφώματος, ο δε άλλος ως μέλος ενός κόμματος της Ακραίας Δεξιάς. Σημασία έχει ποιος τους έστειλε στη Βουλή. Κι αυτοί που τους έστειλαν να τους εκπροσωπούν, ζουν ανάμεσά μας και προφανώς είναι και απολύτως υπεύθυνοι για τις επιλογές τους. Και δεν έχουν κανένα ελαφρυντικό γι’ αυτές τις επιλογές. Ούτε δικαιούνται να απορούν ή να εξανίστανται που έφτασε η κατάσταση εκεί που έφτασε, με τα χθεσινά. Και σε άλλες περιόδους της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας η Βουλή πέρασε φάσεις ιδιαίτερης έντασης, κυρίως για πολιτικούς λόγους. Αλλά μπουνιές και ύβρεις χαμαιτυπείου ποτέ δεν είδε ούτε άκουσε – εγώ τουλάχιστον δεν θυμάμαι. Τρέμω όμως για τη συνέχεια. Ειδικά τώρα που διαπιστώνεται στην πράξη ότι μεγάλες κοινωνικές ομάδες φαίνεται να μην κατάλαβαν τίποτε από την περιπέτεια με τους «αγανακτισμένους» και τις πλατείες του 2010-2012 και εξακολουθούν να πιστεύουν ότι στέλνοντας στη Βουλή κάτι τέτοιους τύπους τιμωρούν το σύστημα…

Από "ΤΑ ΝΕΑ"

"ΤΑ ΝΕΑ", 25/04/24

Αναπάντητα ερωτήματα για τους 13

Δεν είδα καμιά ιδιαίτερη αντίδραση από την κυβέρνηση σχετικά με την είδηση από τις ΗΠΑ ότι η αμερικανική κυβέρνηση απαγόρευσε την είσοδο στη χώρα 13 ατόμων που σχετίζονται με τη χρήση, εμπορία και διακίνηση του κατασκοπευτικού λογισμικού Predator, επειδή αυτό χρησιμοποιείται (και χρησιμοποιήθηκε) για την παρακολούθηση πολιτικών και δημοσιογράφων για πολιτικούς λόγους και για την περιστολή και την καταπάτηση των ατομικών δικαιωμάτων πολιτικών αντιπάλων της κυβέρνησης. Στη γραπτή σχετική δήλωση του εκπροσώπου Τύπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ κ. Μάθιου Μίλερ αναφέρονται σαφώς τα ακόλουθα: «Αυτά τα άτομα (για τα οποία επιβλήθηκε απαγόρευση εισόδου στις ΗΠΑ) έχουν διευκολύνει ή έχουν αποκομίσει οικονομικά οφέλη από την κακή χρήση αυτής της τεχνολογίας, η οποία έχει στοχεύσει δημοσιογράφους, ακαδημαϊκούς, υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αντιφρονούντες και άλλους επικριτές (κυβερνήσεων)».

Ρωτούσα χθες και απάντηση δεν έλαβα, θα ρωτήσω και σήμερα την κυβέρνηση μήπως φιλοτιμηθεί κάποιος να απαντήσει: συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο κάποιος «γνωστός» μας, Ελληνας ή ξένος, για τον οποίο οι ΗΠΑ επέβαλαν απαγόρευση εισόδου στη χώρα τους; Εννοώ κάποιος από τη δραστήρια παρέα που έφερε στα μέρη μας και λειτούργησε το Predator για ίδια χρήση ή προς όφελος οικονομικών συμφερόντων. Ναι ή όχι;

Ηρεμα ρωτάω…

Ψευτονταήδες στη Βουλή

Υπάρχει ένας κανόνας στη Βουλή, ο οποίος την ακολουθεί ήδη από τις αρχές του νέου αιώνα. Και είναι απολύτως ενδεικτικός τού τι συμβαίνει στην ελληνική κοινωνία, που κάποτε έστελνε να την αντιπροσωπεύουν εν πολλοίς άξιοι εκπρόσωποί της, αλλά εδώ και χρόνια η ποιότητά τους φθίνει συνεχώς. Ο κανόνας υποστηρίζει ότι «κάθε Βουλή είναι χειρότερη από την προηγούμενη» και όσα συνέβησαν χθες απλώς τον επιβεβαιώνουν μέχρι κεραίας. Οι ψευτονταήδες που αντάλλαξαν βρισιές και εν συνεχεία πιάστηκαν στα χέρια, δεν έχει την παραμικρή σημασία ότι ο μεν ένας έφτασε στη Βουλή ως μέλος ενός φασιστικού μορφώματος, ο δε άλλος ως μέλος ενός κόμματος της Ακραίας Δεξιάς. Σημασία έχει ποιος τους έστειλε στη Βουλή. Κι αυτοί που τους έστειλαν να τους εκπροσωπούν, ζουν ανάμεσά μας και προφανώς είναι και απολύτως υπεύθυνοι για τις επιλογές τους. Και δεν έχουν κανένα ελαφρυντικό γι’ αυτές τις επιλογές. Ούτε δικαιούνται να απορούν ή να εξανίστανται που έφτασε η κατάσταση εκεί που έφτασε, με τα χθεσινά.

Και σε άλλες περιόδους της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας η Βουλή πέρασε φάσεις ιδιαίτερης έντασης, κυρίως για πολιτικούς λόγους. Αλλά μπουνιές και ύβρεις χαμαιτυπείου ποτέ δεν είδε ούτε άκουσε – εγώ τουλάχιστον δεν θυμάμαι. Τρέμω όμως για τη συνέχεια. Ειδικά τώρα που διαπιστώνεται στην πράξη ότι μεγάλες κοινωνικές ομάδες φαίνεται να μην κατάλαβαν τίποτε από την περιπέτεια με τους «αγανακτισμένους» και τις πλατείες του 2010-2012 και εξακολουθούν να πιστεύουν ότι στέλνοντας στη Βουλή κάτι τέτοιους τύπους τιμωρούν το σύστημα…

Πώς χάθηκε η πλειοψηφία στην ΑΔΑΕ

Παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον αυτό που συνέβη χθες κατά τη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Αρχής Διασφάλισης Απορρήτου Επικοινωνιών (της γνωστής μας ΑΔΑΕ), κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας επί του αιτήματος του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη να ενημερωθεί για τους λόγους της παρακολούθησής του από την ΕΥΠ (η παρακολούθηση με το Predator, ως γνωστόν, είναι άλλου… ραβίνου ευαγγέλιο!).

Εκεί λοιπόν που ήταν όλα στρωμένα μια χαρά και συγυρισμένα, από την κυβέρνηση να ληφθεί απόφαση να μην είναι η ΑΔΑΕ εκείνη που θα αποφασίσει αν συντρέχουν λόγοι για την ενημέρωση του Ν. Ανδρουλάκη αλλά η ΕΥΠ, ένα μέλος του ΔΣ, που διορίστηκε πρόσφατα από τη ΝουΔου, έκανε ένα κανονικό u-turn, όπως θα λέγαμε τη στροφή στην εύανδρο Ηπειρο, και συντάχθηκε με την άποψη της μειοψηφίας του ΔΣ!

Ετσι διαμορφώθηκε μια πλειοψηφία 4-3, η οποία αποφάσισε ότι η ΑΔΑΕ θα απαιτήσει και θα λάβει τον ΠΛΗΡΗ φάκελο της παρακολούθησης του Ανδρουλάκη και, αφού μελετήσει την αιτιολογία της παρακολούθησης, θα αποφανθεί «αν διακυβεύεται» ο σκοπός της παρακολούθησης (οι περίφημοι «εθνικοί λόγοι» για τους οποίους μας έπρηξε η κυβέρνηση προ διετίας), προκειμένου να καταλήξει στο αν θα τον ενημερώσει και τι θα του πει.

Θεσμικό «κατενάτσιο»

Σε κάθε περίπτωση, η χθεσινή απόφαση της ΑΔΑΕ, και ειδικότερα της πλειοψηφίας που διαμορφώθηκε (τα μέλη που διόρισε πρόσφατα η κυβέρνηση υποστήριζαν με σθένος και επιμονή ότι η ΕΥΠ πρέπει να αποφανθεί αν οφείλει να ενημερώσει τον Ανδρουλάκη για την παρακολούθησή του – ξανά μανά τα ίδια, όπως και προ διετίας), συνιστά μια ήττα για την κυβέρνηση.

Εφαγαν τον κόσμο να αλλάξουν την πλειοψηφία της ΑΔΑΕ, συμμάχησαν μέχρι και με την Ελληνική Λύση του Βελόπουλου για να τα καταφέρουν, και την κρίσιμη στιγμή, την πιο κρίσιμη της καινούργιας διοίκησης, ένα από τα μέλη που εκείνη διόρισε, έστριψε και πήγε με τους άλλους. Αν και γνωρίζω ποιο είναι το μέλος αυτό (τίποτα δεν μένει κρυφό, ως γνωστόν, στη μικρή μας πόλη – ακόμη και αν πρόκειται για μια Αρχή η οποία είναι επιφορτισμένη με τη διαφύλαξη του απορρήτου των επικοινωνιών), δεν θα το αναφέρω. Μόνο την ιδιότητά του – για να ξέρουν ότι ξέρω. Περί καθηγητού πρόκειται.

Αναμένοντας τώρα το επόμενο βήμα, που είναι η επιστολή της ΑΔΑΕ στην ΕΥΠ για να της διαβιβαστεί ο ΠΛΗΡΗΣ (το γράφω με κεφαλαία γιατί μπορεί κάπου να παραπέσουν τίποτε έγγραφα που έχουν διασωθεί της καταστροφής των αρχείων παρακολούθησης) φάκελος Ανδρουλάκη, ένα πουλάκι μού κελάηδησε στο αριστερό (φυσικά) αφτί ότι εκκρεμεί στο ΣτΕ προσφυγή κατά της νομιμότητας της σύνθεσης της ΑΔΑΕ. Την προσφυγή έχει υποβάλει ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών και οι πληροφορίες υποστηρίζουν ότι επίκειται απόφαση με την οποία γίνεται δεκτή.

Δεν θα τελειώσει καλά αυτό το θεσμικό «κατενάτσιο», για να χρησιμοποιήσω έναν ποδοσφαιρικό όρο, για την κυβέρνηση. Θυμηθείτε με…

«Η χαρά των πολυεθνικών»

Στο Σκάι, στην πρωινή εκπομπή του σταθμού, βρέθηκε χθες το πρωί ο Νίκος Ανδρουλάκης, αλλά αυτά που είπε νομίζω ότι είναι η πιο τεκμηριωμένη αντιπολίτευση που έχει ακουστεί εδώ και καιρό, σε σχέση με αυτό που μας συμβαίνει, με την ακρίβεια. Χωρίς διάθεση υπερβολής, χωρίς λαϊκισμούς, με σοβαρότητα, παρουσίασε τα στοιχεία που συνθέτουν το σημαντικότερο ίσως πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα η ελληνική κοινωνία. Ιδού τι είπε, και πραγματικά διερωτώμαι ποια είναι η απάντηση στις επισημάνσεις του από την κυβέρνηση:

Σύμφωνα με τη Eurostat, «στην Ελλάδα είναι υπερτετραπλάσια η αύξηση του ρυθμού πληθωρισμού στα τρόφιμα σε σχέση με την Ευρωπαϊκή Ενωση – 5,4% στη χώρα μας, 1,2% στην Ευρώπη, τον Μάρτιο». Και στο πιθανό ερώτημα «γιατί στην Ελλάδα έχουμε υπερτετραπλάσια αύξηση του ρυθμού πληθωρισμού;» η απάντηση που έδωσε δεν αφήνει πολλά περιθώρια για παρερμηνείες. Οπως είπε, «σήμερα οι έλεγχοι στην αγορά είναι πολύ λίγοι και τα πρόστιμα πολύ μικρά. Αν υπήρχαν πολλοί έλεγχοι με πολύ βαριά πρόστιμα, δεν θα είχαμε αυτή την τεράστια κερδοσκοπία. Να το πω πολύ απλά και λαϊκά: η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι η χαρά των πολυεθνικών και της εγχώριας ολιγαρχίας».

Λίγα λόγια και σταράτα.

Η γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου θεωρείται αριστούργηµα της µηχανικής λόγω της δυσκολίας κατασκευής του έργου, που περιελάµβανε σειρά προκλήσεων, ενώ στα 20 χρόνια της λειτουργίας της εκτιµάται ότι συνέβαλε στο να αλλάξει ο οικονοµικός χάρτης της Ελλάδας. Πριν από την κατασκευή της, η διέλευση του Κορινθιακού κόλπου γινόταν µε πλοία, µια διαδικασία που συχνά ταλαιπωρούσε τους πολίτες, ιδιαίτερα όταν οι καιρικές συνθήκες ήταν κακές. Η υλοποίηση της γέφυρας άλλαξε ριζικά την καθηµερινότητα των κατοίκων της ∆υτικής Ελλάδας και της Πελοποννήσου, µειώνοντας τον χρόνο διαδροµής και ενισχύοντας την ανάπτυξη της περιοχής....

Aπό την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

Το «αριστούργηµα της µηχανικής»

κλείνει είκοσι χρόνια λειτουργίας

ΤΟΥ ΛΟΥΚΑ ΒΕΛΙ∆ΑΚΗ

Του 2004, λίγες ηµέρες πριν από την έναρξη των Ολυµπιακών Αγώνων της Αθήνας, ο Φώτης Αδραχτάς, µέλος του συλλόγου Αλκυόνη, έγινε ο πρώτος λαµπαδηδρόµος που εισήλθε µε το καροτσάκι του στο φρέσκο οδόστρωµα της γέφυρας Ρίου - Αντιρρίου, διασχίζοντας τα πρώτα µέτρα του νεότευκτου έργου. Το όνειρο του Χαρίλαου Τρικούπη γινόταν πράξη: µια γέφυρα που ενώνει την Πελοπόννησο µε τη Στερεά Ελλάδα.

Η εικοστή επέτειος λειτουργίας συµπίπτει µε τους Ολυµπιακούς Αγώνες που θα διεξαχθούν στο Παρίσι και η VINCI Concessions, η γαλλική εταιρεία που κατασκεύασε και διαχειρίζεται το έργο, γιορτάζει µε την εκ νέου, σήµερα, διέλευση της Ολυµπιακής Φλόγας από τη γέφυρα. Μιλώντας στην «Κ» ο Νικολά Νοτµπάρ, CEO της VINCI Concessions και πρόεδρος της VINCI Airports, χαρακτηρίζει τη γέφυρα «ζωντανό σύµβολο της ελληνογαλλικής φιλίας και της δέσµευσης του οµίλου VINCI προς τη χώρα».

Η γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου ήταν το πρώτο έργο παραχώρησης του οµίλου στην Ελλάδα. «Το µοντέλο παραχώρησης επέτρεψε να κατασκευάσουµε ένα πραγµατικό θαύµα µηχανικής, µια από τις µεγαλύτερες καλωδιωτές γέφυρες στον κόσµο και την πρώτη απευθείας σύνδεση, διαθέσιµη 24 ώρες το 24ωρο, µεταξύ της ηπειρωτικής Ελλάδας και της Πελοποννήσου». «Σήµερα είναι µια σηµαντική ηµέρα: γιορτάζουµε την 20ή επέτειο της γέφυρας. Θα έχουµε την τιµή να υποδεχθούµε, µαζί µε τον Ελληνα υπουργό Μεταφορών και πολλούς αξιωµατούχους από την περιοχή, την ολυµπιακή λαµπαδηδροµία του Παρισιού 2024, 20 χρόνια µετά τους Ολυµπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004 και τα εγκαίνια της γέφυρας», συµπληρώνει ο CEO της VINCI Concessions.

Μια ιστορία επιτυχίας

Η γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου θεωρείται αριστούργηµα της µηχανικής λόγω της δυσκολίας κατασκευής του έργου, που περιελάµβανε σειρά προκλήσεων, ενώ στα 20 χρόνια της λειτουργίας της εκτιµάται ότι συνέβαλε στο να αλλάξει ο οικονοµικός χάρτης της Ελλάδας. Πριν από την κατασκευή της, η διέλευση του Κορινθιακού κόλπου γινόταν µε πλοία, µια διαδικασία που συχνά ταλαιπωρούσε τους πολίτες, ιδιαίτερα όταν οι καιρικές συνθήκες ήταν κακές. Η υλοποίηση της γέφυρας άλλαξε ριζικά την καθηµερινότητα των κατοίκων της ∆υτικής Ελλάδας και της Πελοποννήσου, µειώνοντας τον χρόνο διαδροµής και ενισχύοντας την ανάπτυξη της περιοχής.

Ο Νικολά Νοτµπάρ τονίζει ότι η λειτουργία της γέφυρας είναι µια ιστορία επιτυχίας, καθώς έχει υποδεχθεί περισσότερα από 77 εκατ. οχήµατα. «Χρησιµοποιούµε την τεχνογνωσία µας για να τη διατηρήσουµε στα καλύτερα πρότυπα µε την πάροδο του χρόνου και επενδύουµε πάντα σε νέες λύσεις, όπως ο φωτισµός LED. Εχουµε ήδη µειώσει τις άµεσες εκποµπές της γέφυρας κατά 78% από το 2018 και σκοπεύουµε να συνεχίσουµε µέχρι να επιτύχουµε καθαρές µηδενικές εκποµπές (net zero) µέχρι το 2050 και µηδενικά απόβλητα προς ταφή (zero waste) µέχρι το 2030».

Περιγράφοντας τη συνεργασία της VINCI Concessions µε το ελληνικό κράτος για τη διασφάλιση της βιωσιµότητας µεγάλων έργων, ο κ. Νοτµπάρ υπογραµµίζει ότι οι ελληνικές αρχές θέλουν να βελτιώσουν την κινητικότητα και τη συνδεσιµότητα στην Ελλάδα και ο όµιλός του επιδιώκει να υλοποιήσει «αυτό το όραµα». «Επιτρέψτε µου να σας δώσω συγκεκριµένα παραδείγµατα: όσον αφορά στην καινοτοµία, ήµασταν ο πρώτος φορέας εκµετάλλευσης που έφερε την υπηρεσία διοδίων pay-bykm στη χώρα, χρησιµοποιώντας την τεχνογνωσία µας στην τεχνολογία
ελεύθερης ροής. Στην περιβαλλοντική µετάβαση υλοποιούµε το µεγαλύτερο δίκτυο φωτοβολταϊκών πάρκων κατά µήκος του αυτοκινητοδρόµου».

Αφού χαρακτηρίζει τη γέφυρα µια από τις σηµαντικότερες της Ευρώπης, λέει ότι «έχουµε ένα σχέδιο για το µέλλον της: εκσυγχρονίζουµε το κέντρο κυκλοφορίας και το σύστηµα πληροφορικής, ενώ παράλληλα αξιοποιούµε µοντέλα τεχνητής νοηµοσύνης µέσω των καθηµερινών µας δραστηριοτήτων. Εργαζόµαστε επί του παρόντος πάνω σε ένα σχέδιο για την εγκατάσταση σταθµών φόρτισης ηλεκτρικών οχηµάτων στο 100% των περιοχών εξυπηρέτησής µας µέχρι το τέλος του έτους. Και πριν από λίγες εβδοµάδες γίναµε ο πρώτος παραχωρησιούχος στη χώρα που εγκαινίασε µια ειδική προσφορά για τους οδηγούς ηλεκτρικών οχηµάτων».

Ο CEO της VINCI Concessions στέλνει µήνυµα για την πρόθεση του οµίλου να συνεχίσει τις επενδύσεις. «Ο όµιλος VINCI είναι ένας ιστορικός εταίρος εδώ στην Ελλάδα. Με την ευκαιρία της 20ής επετείου της γέφυρας Ρίου - Αντιρρίου, το µήνυµά µας είναι ότι είµαστε πρόθυµοι να συνεχίσουµε να επενδύουµε για το µέλλον. Η εταιρική σχέση µεταξύ της Ελλάδας και της VINCI είναι ισχυρή. Φέρνουµε επενδύσεις, τεχνογνωσία και δέσµευση».

Η… πρεμούρα της Τουρκίας να αμφισβητήσει την ελληνική δικαιοδοσία την οδηγεί σε αποτελέσματα μάλλον τραγελαφικά. Χαρακτηριστική η περίπτωση της άσκησης για τις ανάγκες της οποίας η Ελλάδα μέσω του υδρογραφικού σταθμού του Ηρακλείου δέσμευσε περιοχή νοτίως του Καστελλορίζου για τις 22 Απριλίου. Ο υδρογραφικός σταθμός της Αττάλειας έσπευσε να εκδώσει αντι-NAVTEX χωρίς να λογαριάσει πως η τρίτη χώρα που συμμετείχε στην άσκηση ήταν η… Τουρκία! Στη συγκεκριμένη άσκηση συμμετείχαν μονάδες από την Τουρκία, την Ελλάδα και την Ισπανία υπό νατοϊκό «καπέλο». Η ισπανική δύναμη που συμμετείχε στη συγκεκριμένη άσκηση ήταν αυτή του μίνι αεροπλανοφόρου «Χουάν Κάρλος», δίδυμου του τουρκικού «Anadolu», η αποκάλυψη της παρουσίας του οποίου στο Αιγαίο από «ΤΑ ΝΕΑ» και τα συμπεράσματα που θα έβγαζαν από αυτό οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις είχαν προκαλέσει έκπληξη στον τουρκικό Τύπο.

Από "ΤΑ ΝΕΑ"

"ΤΑ ΝΕΑ", 25/04/24

ΤΟΥ ΜΑΡΙΝΟΥ ΓΚΑΣΙΑΜΗ

Παρά το γεγονός ότι οι συναντήσεις για τα ΜΟΕ συνεχίστηκαν κανονικά στην Αθήνα και το ταξίδι Μητσοτάκη στην Αγκυρα «κλείδωσε» για τις 13 Μαΐου, η Τουρκία συνεχίζει να κινείται στον δρόμο των προκλήσεων. Σε κάθε ευκαιρία που της δίνεται, αμφισβητεί είτε την ελληνική κυριαρχία, όπως έγινε πρόσφατα με τα περιβαλλοντικά πάρκα στις Κυκλάδες και, ειδικότερα, τις νησίδες γύρω από τη Νίσυρο, είτε την ελληνική δικαιοδοσία που έχει να κάνει με τη δέσμευση περιοχών για ασκήσεις.

Ειδικά όμως στην τελευταία περίπτωση, η… πρεμούρα της να αμφισβητήσει την ελληνική δικαιοδοσία την οδηγεί σε αποτελέσματα μάλλον τραγελαφικά. Χαρακτηριστική η περίπτωση της άσκησης για τις ανάγκες της οποίας η Ελλάδα μέσω του υδρογραφικού σταθμού του Ηρακλείου δέσμευσε περιοχή νοτίως του Καστελλορίζου για τις 22 Απριλίου. Ο υδρογραφικός σταθμός της Αττάλειας έσπευσε να εκδώσει αντι-NAVTEX χωρίς να λογαριάσει πως η τρίτη χώρα που συμμετείχε στην άσκηση ήταν η… Τουρκία! Στη συγκεκριμένη άσκηση συμμετείχαν μονάδες από την Τουρκία, την Ελλάδα και την Ισπανία υπό νατοϊκό «καπέλο».

Η ισπανική δύναμη που συμμετείχε στη συγκεκριμένη άσκηση ήταν αυτή του μίνι αεροπλανοφόρου «Χουάν Κάρλος», δίδυμου του τουρκικού «Anadolu», η αποκάλυψη της παρουσίας του οποίου στο Αιγαίο από «ΤΑ ΝΕΑ» και τα συμπεράσματα που θα έβγαζαν από αυτό οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις είχαν προκαλέσει έκπληξη στον τουρκικό Τύπο.

Η Τουρκία αντέδρασε με τον ίδιο τρόπο και στις δεσμεύσεις περιοχών που έκανε η Ελλάδα για τις ανάγκες άσκησης του ισπανικού πλοίου στο Αιγαίο, εκδίδοντας ΝΟΤΑΜ με την οποία ζητούσε να μην πραγματοποιηθούν πτήσεις των ισπανικών μαχητικών AV8 «Harrier» δυτικά της Καρπάθου, θέτοντας και πάλι θέμα αποστρατιωτικοποίησης του νησιού, στο οποίο μάλιστα άλλαξε και το όνομα σε… Scarpanto.
Η ελληνική απάντηση

Η Ελλάδα όχι απλώς δεν τράβηξε φρένο, αλλά προχώρησε σε ανανέωση της δέσμευσης της περιοχής στην Κάρπαθο για επιπλέον χρονικό διάστημα, και συγκεκριμένα από τις 19 έως τις 23 Απριλίου, αλλά προχώρησε και στο «κλείσιμο» δύο ακόμα περιοχών, αυξάνοντάς τες από τρεις σε πέντε. Στην περιοχή της Καρπάθου η άσκηση ήταν προγραμματισμένη για τις 22 Απριλίου. Οι περιοχές αυτές ήταν κατανεμημένες επί της ουσίας σε όλο το Αιγαίο, από Βορρά προς Νότο.

Η Τουρκία χρησιμοποιεί σχεδόν καθημερινά τον δίαυλο των ΝΟΤΑΜ και των NAVTEX, αμφισβητώντας την ελληνική δικαιοδοσία τόσο στην Ανατολική Μεσόγειο όσο και στο Αιγαίο. Αρμόδιες πηγές, μάλιστα, εκτιμούν πως από σήμερα έως και τις 27 Απριλίου που η Αθήνα έκλεισε δύο περιοχές για τουρκική αεροναυτική άσκηση ίσως να έχουμε τις πρώτες παραβιάσεις εδώ και καιρό, καθώς η Αγκυρα βρήκε και πάλι σε δική της ΝΟΤΑΜ την ευκαιρία να αμφισβητήσει το εύρος του Ελληνικού Εναέριου Χώρου.

Αναθεωρητική στάση

Μπορεί οι «ομοβροντίες» αυτές να μην είναι τόσο «φασαριόζικες» όσο οι κινητήρες των τουρκικών F-16 στο Αιγαίο άλλοτε, που άφηναν και μεγάλο ίχνος στα «ραντάρ» της διεθνούς κοινότητας, και ειδικά των ΗΠΑ και της ΕΕ, των οποίων η Αγκυρα επιζητά τη στήριξη και αποδοχή, ωστόσο είναι ενδεικτικές της απαράλλακτης αναθεωρητικής στάσης της έναντι της Ελλάδας. Δεν είναι διόλου τυχαία, άλλωστε, η πρόσφατη αναφορά του υπουργού Εθνικής Αμυνας, Νίκου Δένδια («Παραπολιτικά»):

«Η νηνεμία επί του πεδίου είναι σαφώς καλοδεχούμενη. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι η Τουρκία βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι για την κατεύθυνση την οποία θα επιλέξει όταν αποσυρθεί από την ενεργό πολιτική δραστηριότητα ο Ερντογάν. Συνεπώς, όσο παραμένουν στο τραπέζι ανυπόστατες αιτιάσεις, όπως για το casus belli, οφείλουμε να είμαστε προετοιμασμένοι για όλα τα ενδεχόμενα».

Οι λύσεις σε κάποιες µορφές του ∆ηµοσίου µπορεί να δοθούν µε το «πάντρεµα» του δηµόσιου και του ιδιωτικού χώρου µε τη βοήθεια και της επερχόµενης µε ταχύτητα τεχνητής νοηµοσύνης. Π.χ., λύσεις δόθηκαν στη γρήγορη απονοµή της σύνταξης (µε τη συµµετοχή ιδιωτών του νοµικού χώρου κυρίως), λύσεις µπορούν να δοθούν σε επείγουσες περιπτώσεις υγείας µε τη βοήθεια του ιδιωτικού χώρου κ.λπ. Οµως ο πολίτης υφίσταται «πολλά» όταν «ξεµοναχιάζεται» στις σχέσεις του µε τον ιδιωτικό χώρο, π.χ. τράπεζες, χώρος υγείας κ.λπ. Θα πρέπει στο ανωτέρω «πάντρεµα» το κράτος να παρεµβάλλεται και να ελέγχει πλήρως τον ιδιωτικό χώρο. Μη ελεγχόµενος ιδιωτικός χώρος στις ανωτέρω σχέσεις του µε τον δηµόσιο χώρο είναι γενικά επικίνδυνος...

Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" (φύλλο 25/04/24)

Επιπλέον, ας βεβαιωθούµε πως οι υποψήφιοι/ες γνωρίζουν ότι: «Θεµέλιον του πολιτεύµατος είναι η λαϊκή κυριαρχία» και ότι «Απασαι αι εξουσίαι πηγάζουν εκ του Λαού και υπάρχουν υπέρ αυτού και του Εθνους» – Σύνταγµα της Ελλάδος 1975, εκδ. τρίτη, Εκδ. Αντ. Ν. Σάκκουλα. Να τα ψάχνουµε λίγο αυτά για καλό και για κακό. Μετά ας επισηµανθεί στους ενδιαφέροµενους η φράση του Αποστόλου των Εθνών Παύλου (Β΄ Τιµ. 4.5) «την διακονίαν σου πληροφόρησον».

Τακτική αναφορά πεπραγµένων προς πάντες. Μη λεχθεί ότι δεν γίνεται. Ηδη γίνεται!

Τέλος, να κατανοήσουν πλήρως οι υπό κρίσιν τη ρήση «...όσω προς µείζονα όγκον αναβέβηκας, τόσω πλείονα απαιτήθηση». (Ιωάν. Χρυσ.) ∆εν στέλνουµε στην Ευρώπη «χορεία πορφυρογεννήτων» για να απολαύσουν «ηµέρες χλιδής» µε χρήµατα των φορολογουµένων «πληβείων». Πάνε για να υπηρετήσουν τα συµφέροντα του ελληνικού λαού και µόνον. Αφού τα ξεκαθαρίσουµε αυτά και βρεθούµε µπροστά στην κάλπη, οι πιστεύοντες ας κάνουµε τον σταυρό µας. Γιατί η πείρα µας διδάσκει ότι πριν από την εκλογή υποψήφιοι/ες είναι τα «καλύτερα παιδιά». Μόλις όµως εκλεγούν τότε η έπαρση και η αλαζονεία επισκέπτονται τους επιρρεπείς (και µόνον). Σε τέτοιες περιπτώσεις το κόµµατα οφείλουν να επαναφέρουν την τάξη. Με αυτές τις σκέψεις ας ελπίσουµε ότι στα έδρανα των Ελλήνων ευρωβουλευτών θα καθίσουν οι καλύτεροι/ες για την υπεράσπιση των ∆ικαίων της Ελλάδος και της Ευρώπης.

ΙΩΑΝΝΗΣ Α. ΜΕΛΙΣΣΕΙ∆ΗΣ

∆ρ Νοµικής - Συγγραφέας
Αθήνα

Ετσι άρχισε και συνεχίζεται η µεθοδική εισβολή όλων των µορφών εξουσίας «ιεραρχικά» από τον υπουργό, τον βουλευτή, τον περιφερειάρχη (κυρίως παλιά), τον νοµάρχη και δήµαρχο (διακεκριµένα όργανα συνεργασίας µε την κεντρική εξουσία στην εισβολή), τον κοµµατάρχη, στις δηµόσιες υπηρεσίες. Οποία η ζηµιά µε τα περιβόητα «δικά µας παιδιά». Θεωρώ ήδη µετά τα ανωτέρω ότι υπάρχει «εκτροχιασµός» του ∆ηµοσίου σε όλες τις µορφές του, παρά το ότι παραµένει το πλέον αληθινό. Οι φέροντες την ευθύνη (οι εκάστοτε κυβερνήσεις κυρίως αλλά και η διαχρονική αντιπολίτευση) µε ευκολία επικαλούνται τη λύση των εν γένει προβληµάτων του ∆ηµοσίου, µε προσλήψεις υπαλλήλων (που όλες οι υπηρεσίες ζητούν), αυξήσεις αποδοχών κ.λπ.

Η άποψή µου είναι ότι είναι θέµα κυρίως οργάνωσης, µε την προϋπόθεση βέβαια ότι θα εκλείψουν ή θα ελαχιστοποιηθούν οι παρεµβάσεις της εξουσίας (εννοείται βέβαια ότι όπου είναι απαραίτητες οι προσλήψεις θα πρέπει να γίνονται), για να λυθούν σε κάποιο βαθµό τα προβλήµατα του ∆ηµοσίου. Η πλήρης λύση (που πρέπει να είναι το όριο βέβαια) όπως τη φαντάζονται αρκετοί στις οµιλίες στη Βουλή οδηγεί στη βασιλεία των ουρανών, εκτός εάν τα κόµµατα γίνουν συνεργάσιµα (αυτό κι αν δεν οδηγεί στη βασιλεία των ουρανών). Ο ιδιωτικός χώρος άρπαξε τις ευκαιρίες λόγω των αδυναµιών του ∆ηµοσίου και µε όπλο το κέρδος, κυρίως, οργανώθηκε στους διάφορους τοµείς (υγεία, τράπεζες, τηλεπικοινωνίες, παιδεία, ΚΤΕΟ κ.λπ.) σηµειώνοντας µεγάλα βήµατα αφήνοντας πίσω το ∆ηµόσιο.

Θεωρώ, πάντα κατά τη γνώµη µου, ότι οι λύσεις σε κάποιες µορφές του ∆ηµοσίου µπορεί να δοθούν µε το «πάντρεµα» του δηµόσιου και του ιδιωτικού χώρου µε τη βοήθεια και της επερχόµενης µε ταχύτητα τεχνητής νοηµοσύνης. Π.χ., λύσεις δόθηκαν στη γρήγορη απονοµή της σύνταξης (µε τη συµµετοχή ιδιωτών του νοµικού χώρου κυρίως), λύσεις µπορούν να δοθούν σε επείγουσες περιπτώσεις υγείας µε τη βοήθεια του ιδιωτικού χώρου κ.λπ. Οµως ο πολίτης υφίσταται «πολλά» όταν «ξεµοναχιάζεται» στις σχέσεις του µε τον ιδιωτικό χώρο, π.χ. τράπεζες, χώρος υγείας κ.λπ. Θα πρέπει στο ανωτέρω «πάντρεµα» το κράτος να παρεµβάλλεται και να ελέγχει πλήρως τον ιδιωτικό χώρο. Μη ελεγχόµενος ιδιωτικός χώρος στις ανωτέρω σχέσεις του µε τον δηµόσιο χώρο είναι γενικά επικίνδυνος.

ΘΑΝΟΣ ΘΑΝΑΣΗΣ

Τοπογράφος µηχανικός ΕΜΠ

Αυτή η ανισότητα πιστεύω πως πρέπει να αντιµετωπιστεί άµεσα. Ως φοιτητής επί πτυχίω του τµήµατος ∆ιοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστηµίου ∆υτικής Αττικής (ΠΑ∆Α), επιθυµώ να έχω τη δυνατότητα να εισαχθώ στις ΑΕΝ της χώρας, στο τµήµα Πλοιάρχων, µε τη νόµιµη και δίκαιη διαδικασία των κατατακτήριων εξετάσεων και διαπιστώνω ότι αυτό είναι δυνατό για όλους τους άλλους εκτός από τους Ελληνες αποφοίτους.

Ελπίζω να µπορέσει να αναδειχθεί και να εξεταστεί αυτό το θέµα άµεσα, ώστε να υπάρξει λύση που θα εξυπηρετεί όλους τους ενδιαφερόµενους, µιας και η σχολή έχει ηλικιακό όριο και δεν υπάρχει χρόνος για χάσιµο.

ΝΙΚΟΛΑΟΣ-ΠΑΝΑΓΗΣ ΓΑΛΑΤΗΣ